بررسی نیازهای آموزشی زنان مبتلا به سندرم متابولیک شهر اصفهان در خصوص تغذیه سالم؛ کاربرد الگوی ارتقاء سلامت

زمینه و هدف: سندرم متابولیک از شایعترین بیماری ها در عصر حاضر بوده و افزایش قابل توجه موارد ابتلا و عوارض قابل توجه این بیماری، اجرای مداخلات بهداشتی را برای پیشگیری، کنترل و کاهش عوارض آن الزامی می نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین نیازهای آموزشی زنان مبتلا به سندرم متابولیک در مورد تغذیه سالم بر اساس الگوی ارتقای سلامت پندر انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی 329 نفر به صورت سیستماتیک از بین مراجعین مبتلا به سندرم متابولیک مراکز پنجگانه درمان صنعت نفت اصفهان در سال 1391 انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه های الگوی ارتقای سلامت که طی مرحله ای جداگانه، طراحی و روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفته بود، جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون t مستقل، anova و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نمره آگاهی تغذیه ای افراد تحت آزمون، 07/2± 69/7 بود و در حالی که 73 درصد افراد دارای آگاهی متوسط بودند، 2/5 درصد دارای آگاهی ضعیف بودند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات آگاهی، فواید درک شده، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی همسر و تعهد نسبت به اجرای برنامه در زنان شاغل به طور معنی داری بیش از زنان خانه دار بود و میانگین موانع درک شده در زنان شاغل کمتر از زنان خانه دار بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، اگرچه مبتلایان به سندرم متابولیک از رژیم غذایی مناسب آگاهی خوبی دارند، اما به دلیل برخی عوامل دیگر، احساس مناسبی از وضعیت سلامتی خود ندارند. بر این اساس اجرای برنامه های آموزشی برای تاثیر بر عوامل موثر بر الگوی ارتقای سلامت پندر، توصیه می شود.